شکار یا شکارچی؟ این کلید عصبی در مغز زمانی که در حال شکار یا تحت تعقیب هستید، تغییر شرایط می دهد
به گزارش آیان کتاب، انسان ها برای شکار کردن و بعلاوه شکار شدن تکامل یافته اند؛ در حالی که هومو ساپینس می تواند شکارهای بزرگ را به زمین بیاندازد، این گونه بعلاوه در برابر شکارچیان بزرگ آسیب پذیر است. اکنون، پژوهش جدیدی نشان می دهد که چگونه مغز انسان بین این دو حالت، تغییر شرایط می دهد.
نقش هیپوتالاموس در بقای انسان
پاسخ در هیپوتالاموس نهفته است، ساختاری کوچک که در عمق مغز قرار گرفته است. این بخش به اصلاح باستانی از مغز قبل از تکامل مهره داران وجود داشته و در همه حیوانات مهره دار ظاهر می گردد؛ نواحی مشابهی نیز در بی مهرگان وجود دارد. هیپوتالاموس برای انجام وظایف اساسی بقا نقشی اساسی بازی می نماید، مانند تنظیم دمای بدن، تحریک ترشح هورمون ها، تنظیم ریتم های شبانه روزی و ارسال سیگنال های گرسنگی.
یافته های نو: تغییر شرایط بین شکار و شکار شدن
مطالعه نوی که در مجله PLOS Biology منتشر شده، نشان می دهد که هیپوتالاموس بعلاوه رفتار بقا را در تغییر شرایط بین شکار و شکار شدن مدیریت می نماید. قبلا معین شده بود که هیپوتالاموس این وظیفه را در سایر پستانداران مانند موش ها انجام می دهد. اما این پژوهش برای اولین بار این نقش را در انسان نیز تأیید نموده است.
چالش های پژوهش و روش های نوین
هیپوتالاموس کوچک است - تقریباً به مقدار یک نخود - و از هسته های کوچکتری تشکیل شده که حتی در تکنیک های تصویربرداری مغز مانند اف ام آر آی هم کوچک دیده می گردد. پژوهشگران از چند روش برای غلبه بر این مشکل استفاده کردند. یکی از این روش ها شامل معین ضربان مایع مغزی نخاعی و سپس تصحیح این حرکت در داده های اف ام آر آی بود. آنها بعلاوه از نوعی هوش مصنوعی به نام یادگیری عمیق برای تشخیص و طبقه بندی الگوهای فعالیت استفاده کردند.
آزمایش بازی و تغییر شرایط مغزی
در این پژوهش، ابتدا 277 داوطلب یک بازی ویدئویی انجام دادند که در آن باید بین رفتار شکار و فرار، تغییر شرایط می دادند. مغز این شرکت کنندگان اسکن نشد، اما پژوهشگران اقدامات داوطلبان را مطالعه کردند تا مدل کامپیوتری بسازند که بتواند تشخیص دهد آیا کسی در حالت شکار یا فرار است.
سپس، 22 شرکت کننده دیگر همان بازی را داخل دستگاه اف ام آر آی عملکردی انجام دادند. این نوع تصویربرداری مغزی یک مقدار گیری غیرمستقیم از فعالیت مغز است که بر اساس حرکت خون و اکسیژن به وسیله نواحی مختلف مغز انجام می گردد. سپس همین 22 شرکت کننده یک وظیفه دیگر نیز انجام دادند که فقط شامل حرکت دادن آواتار خود در صفحه بود و شمال کوشش برای بقا نبود. این کار برای این انجام شد که نتیجه گیری اشتباهی صورت نگیرد.
نقش هیپوتالاموس در تغییر شرایط و هماهنگی رفتارهای بقایی
نتایج نشان داد که هیپوتالاموس به عنوان یک مرکز کنترل عمل می نماید و تغییر شرایط بین رفتارهای شکارچی و شکار را تسهیل می نماید. این کار را با ارتباط با سایر نواحی مغز، از جمله آمیگدال، که پردازش ترس را انجام می دهد و کورتکس پیش پیشانی داخلی، که در وظایف تصمیم گیری و ارزیابی خطر نقش دارد، انجام می دهد. این تغییر شرایط شامل سرکوب رفتار از وظیفه قبلی بود. هیپوتالاموس پس از این تغییر شرایط، به هماهنگی رفتار نو ادامه می دهد و در طول این فرآیند فعال می ماند.
نتیجه گیری
این یافته ها درک ما از هیپوتالاموس انسانی را از یک ناحیه که حالات داخلی بدن ما را تنظیم می نماید به یک ناحیه که رفتارهای بقایی را تغییر می دهد و رفتارهای راهبردی بقایی را هماهنگ می نماید، توسعه می دهد.
منبع
منبع: یک پزشک