مقایسه دوو سیلو هاچ بک با دوو ماتیز و پراید هاچ بک
به گزارش آیان کتاب، وقتی که شرکت دوو تصمیم گرفت که سیلو را راهی بازار کند، آن را در چند مدل هاچبک سه در، هاچبک پنج در و سدان چهار در راهی بازار شد. البته شباهت های زیادی میان این مدل ها وجود دارد، مثل این که همان پیشرانه یک و نیم لیتری را در دل خود جا داده اند که می تواند 75 اسب بخار قدرت فراوری کند.
خودروی دوو سیلو هاچ بک، در زمانه خودش طراحی پیشرویی داشت. البته هنوز هم می توان نیم چه توجهی هم به این هاچبک ها داشت و انصافاً از هاچبک های به روز پراید و تیبا و … شرایط بهتری دارند.
هاچبک های سیلو، از روی دوو لی منز ساخته شد. این خودروها از سال 1991 با این شکل و شمایل نو راهی بازارها شدند و در میانه دهه هفتاد شمسی هم به ایران راه پیدا کردند. بعد از ورشکستگی دوو، فراوری این هاچ بک ها هم متوقف شد.
چراغ های بزرگ و خشن جلوی ماشین و هماهنگی با گلگیرهای برآمده و …، در آن دوره کاملاً حالتی تهاجمی به این خودرو بخشیده بود. آپشن هایی چون شیشه های برقی، آنتن برقی، کلیدهای برقی در باک و … حسابی چشم نواز بود. به این موارد می توانید مه شکن جلو و عقب، قابلیت تنظیم نور پشت آمپر ماشین، ایربگ های جلو، مجهز به سیستم ترمز ABS، تنظیم برقی ارتفاع چراغ های جلوی ماشین و تهویه مطبوع دستی را هم اضافه کنید.
از همه این ها بگذریم و برسیم به بحث مقایسه دوو سیلو هاچ بک با دیگر خودروهای موجود در عصر خودش و در ژانر خودش؛ یعنی در ژانر هاچ بک های مناسبی که متعلق به دهه هفتاد و هشتاد شمسی بوده اند. در این زمینه شاید بتوانیم به موردهایی چون پراید هاچبک، دوو ماتیز و … اشاره نمود.
در ادامه این مطلب به مقایسه دوو سیلو هاچ بک با دوو ماتیز و پراید هاچ بک می پردازیم و دوو سیلوی هاچ بک را در کنار این رقبایش برانداز می کنیم.
نمای پشت دوو سیلو هاچ بکمقایسه دوو سیلو هاچ بک با دوو ماتیز
برای مصارف شهری، قطعاً دوو سیلو خودرویی مناسب است. هم مصرف کمی دارد، هم برای شرایط پرترافیک شهرهایی مثل تهران می تواند حسابی خوش آیند باشد و هم در نمونه هاچ بک خود، احتیاج به جای پارک کمتری هم دارد. لابد شما هم خودروهایی را دیده اید که با کمترین فرمان و کوشش، می توانند در جاهایی که تصورش را هم نمی کنید پارک نمایند؛ موردهایی مثل همین دوو سیلو هاچ بک و البته دوو ماتیز.
دوو سیلو با این که هفده، هجده سالی از آخرین نمونه هایش می گذرد، اما هنوز کیفیتی مناسب و قابل اعتماد دارد. این خودرو و البته رقیبی به نام دوو ماتیز، هر دو محصول کره هستند.
با مقایسه دوو سیلو هاچ بک با دوو ماتیز از نظر طراحی می توانیم قیافه ماتیز را خاص تر و دوست داشتنی بدانیم. ماتیزها شبیه تخم مرغ های کشیده ای هستند که نسبت به طراحی مستطیلی هاچ بک های سیلو، مشتریان بیشتری را به خودشان جلب می نمایند؛ مخصوصاً وقتی که جامعه هدف، خانم ها باشند.
ماتیزها کلاً خودروهایی دوست داشتنی تر هستند؛ به نسبت طراحی خشن دوو سیلو هاچ بک با آن چراغ های برآمده و خشن. کابین ماتیز هم شرایط بهتری دارد و قابل احترام تر است. اما از حیث فنی و پیشرانه، شرایط دوو سیلو هاچ بک بهتر است. تصور کنید که موتور ماتیز نصف موتور سیلو حجم داشته و تنها 50 اسب بخار می تواند قدرت فراوری کند. البته که برای مصارف شهری و روزمره خوب است، اما در مقایسه با سیلو عقب تر است. جالب این که مصرف دو خودرو با کمی اغماض تقریباً یکی است؛ با این که عملاً ماتیز باید سبک تر و کم مصرف تر به نظر برسد.
با مقایسه دوو سیلو هاچ بک با دوو ماتیز باید گفت که آپشن های کلی دوو سیلو بهتر از ماتیز است. جالب این که دوو سیلو از نظر بعضی طرفدارانش، حتی از خودروهای خاص امروزی مثل تیبا و پراید و … هم بهتر ظاهر می گردد. از نظر فضا هم ماتیز، کم فضاتر از دوو سیلو است که برای مسافت های طولانی تر، این مسأله کمی می تواند فراوری دردسرساز باشد. از بابت خدمات و دسترسی به قطعات هم که ظاهراً شرایط هر دو خودرو، چون یک خاستگاه دارند، یکسان است.
نمای داخلی دوو سیلو هاچ بکمقایسه دوو سیلو هاچ بک با پراید هاچبک
مقایسه بعدی هم تقریباً یک مقایسه کره ای است، چرا که پرایدهای هاچ بک هم از کره آمدند و بعدها در ایران تبدیل به مدل های دیگری از این خودرو شدند. البته ذهنیت ایرانی نسبت به پراید حساسیت فراوانی دارد و آن را جزو خودروهای ضعیفی می داند که چون چاره ای ندارند، باید سوارش شوند.
در مقایسه دوو سیلو با پراید هاچ بک، اولین چیزی که نظر را به خودش جلب می نماید ظاهر دو خودرو است. پرایدها کلاً خودروهای خوش ظاهری نیستند، در حالی که دوو سیلو هاچ بک حتی امروزه هم، ظاهراً خودرویی شیک به نظر می رسد. دوو چراغ های سیلو هاچ بک بزرگ است که در نسبت با سپر بزرگ رو به جلوی آن، حالتی اسپرت تر و تهاجمی تر به آن بخشیده است. این در حالی است که ظاهر خودرو در برترین حالت میانه ظاهر شده است. اما از حیث فضای داخل کابین، باید شرایط پراید هاچ بک را بهتر بدانیم، چرا که سرنشینان آن فضایی بیشتر و راحت تر در اختیار دارند. طراحی داخلی هر دو خودرو ساده است و نکته خاصی ندارد.
از نظر قدرت پیشرانه و فنی نیز، شرایط دو سیلو هاچ بک بهتر است؛ چرا که موتورش می تواند قدرت بیشتری فراوری کند؛ یعنی 75 اسب بخار در مقایسه با 62 اسب بخار. آپشن های پراید در این مقایسه مجهز بودن به سیستم تهویه مطبوع، سیستم قفل مرکزی، شیشه بالابر برقی درهای جلو، آنتن برقی، سیستم کنترل سوخت، فرمان قابل تنظیم، گرم کن شیشه عقب، بازکن در باک بنزین، کمربند ایمنی جایگاه عقب، آینه قابل تنظیم از داخل کابین خودرو، سیستم اتوماتیک قطع نماینده سوخت در زمانی تصادق یا وارونگی، فرمان هیدرولیک و در بازکن صندوق عقب است که طبیعی است از حیث آپشنال بودن، پراید هاچ بک را در شرایطی بهتر قرار می دهد.
اما شاید خیلی ها ترجیح شان این باشد که به پراید هاچ بک فکر نمایند. اما چرا؟ موضوع یک دو دو تا چهارتای ساده است. پرایدها هم پشتیبانی زیادی دارند و هر کجای کشور که باشید، می توانید به راحتی به خدمات و قطعات آن دسترسی داشته باشید. نکته بعدی آن است که تعمیرکاران بیشتری هم از پرایدها سر در می آورند و می توانید در همان محله و خیابان خودتان، به راحتی کسی را پیدا کنید که کارهایش را انجام بدهید. مسأله مهم تر بعدی هم آن است که پرایدها، در کل خودروهای دست به نقدتری هستند و می توانید هر زمان که خواستید، این خودروها را نقد کنید.
کم صرف بودن و هاچبک بودن هم، از این خودرو، نمونه ای مناسب برای شهرهای شلوغی چون تهران ساخته است. همین ها باعث می گردد تا در عمل، حتی محافظه کارترین کاربران هم به سمت و سوی استفاده از پرایدها بروند؛ هرچند که در نهایت، از نظر کیفیت و فنی و هندلینگ و …، باید دوو سیلو را بهتر بدانیم.
سخن پایانی
امیدواریم که این مقایسه توانسته باشد اطلاعات مفیدی از دوو سیلو هاچ بک و رقبایش در بازار ایران در اختیارتان قرار دهد. با مراجعه به سایت خبرنگاران می توانید از آخرین قیمت خرید و فروش دوو سیلو آگاه شوید.
نظر شما درباره مقایسه بالا چیست؟ آیا شما دوو سیلو را به پراید ترجیح می دهید؟ به دوو ماتیز چطور؟ نظرات و تجربیات خودتان را به وسیله بخش دیدگاه ها با ما در میان بگذارید.
منبع: بلاگ دیوار