همراهی بازیگر برای دیده شدن عروسک مهم است، آدم کنار عروسک باید حضور را درک کند! - آیان کتاب

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی خبرنگاران، شبکه کوچک سریالی عروسکی، رئال در ژانر کمدی، موزیکال و فانتزی است که برای مخاطب خانواده به وسیله مرکز پویانمایی صبا فراوری شده است. قصه این سریال حول محور راه اندازی یک شبکه تلویزیونی به وسیله تعدادی عروسک و پسر جوانی به نام سهراب شکل گرفته است. عروسک ها به سهراب یاری می نمایند که شبکه خودش را داشته باشد. در ادامه شخصیت سهیلا به عنوان خواهر سهراب به این گروه اضافه می گردد. علاوه بر قصه های اصلی در شبکه، برنامه های فراوریی و تأمینی با تکنیک های عروسکی، انیمیشن و رئال که به وسیله شخصیت های شبکه تهیه شده نیز به عنوان آیتم در برنامه شنبه تا سه شنبه ساعت 20 پخش خواهد شد.

به بهانه پخش سریال شبکه کوچک گفتگویی با مهدی نائینی بازیگر این سریال داشتیم که در ادامه می خوانید:

از چالش های نقش سهراب در سریال شبکه کوچک بفرمایید.

چالش های این نقش زیاد بود چالش هایی داشت که باید تجربه می کردم و فکر می کنم هر بازیگر دیگری که در این موقعیت قرار بگیرد، قطعاً تجربیات جدیدی به دست می آورد. این نقش نسبت به کاراکتر هایی که بازی کردم، خیلی فرق دارد؛ اما فکر می کنم اصلی ترین چالشی که بازیگر در کنار عروسک تجربه می نماید، این است که به برترین شکل انجامش بدهد. در واقع بازیگری که کنار عروسک است باید برای پررنگ تر شدن تمام عروسک ها کوشش کند. ما در واقع عکس العمل حرکت های عروسک ها و نشان دهنده احساسات لحظه ای آنها هستیم. بزرگترین چالشی که من در این نقش داشتم، این بود که باید همراه همیشگی آن باشم.

کار های عروسکی الان نسبت به کار های عروسکی گذشته چقدر پیشرفت نموده است؟

با توجه به اینکه قبلاً در کار های عروسکی نبودم نمی توانم نظر کارشناسی و دقیقی بدهم؛ اما با دوستانم در این سریال که بیشتر در این حوزه کار کردند، صحبت نموده ام. نظرشان این بود که شبکه کوچک، نسبت به کار های دیگر هم از لحاظ دکور و هم از لحاظ فنی و ساختاری اتفاقات جدیدی را رقم زده است. ما به سمت پیشرفت می رویم و باید هم اینگونه باشد؛ چرا که کوشش، برنامه ریزی و داشتن اتاق فکر در سریال شبکه کوچک قطعاً برای این است که بهتر شویم و پیشرفت چشمگیر و حرفه ای تری داشته باشیم و به سطح کار های جهانی برسیم.

شما رشته موسیقی خواندید و حالا در این سریال همین نقش را بازی می کنید. چقدر تجربه برای ایفای نقش به شما یاری کرد؟

واقعاً احساس می کنم سخت ترین قسمت همین بود. رشته موسیقی خواندم و خب کاراکتر سهراب کاراکتری است که ترانه می نویسد، آهنگ می خواند و با بچه ها و عروسک ها آغاز به خواندن می نماید. البته در سریال خودم موزیک ها را آماده می کنم که در بین برنامه خوانده گردد و فضای شادی در برنامه داشته باشیم. کار من بعد از فیلمبرداری آغاز می گردد. یکی از بزرگترین مشکلاتی که من برای آهنگسازی این سریال داشتم باید یک تعداد آهنگ آماده می کردم که در کنار فضای شاد موضوعیت با برنامه هم داشته باشد.

درباره رابطه ای که شما به عنوان بازیگر با یک موجود بی جان دارید، بگویید.

وقتی برمی گردم به گذشته و فرایند شکل گیری داستان با عروسک ها را در جلسات تمرین مرور می کنم؛ به نظرات کارگردان و صداپیشه ها و عروسک گردان ها فکر می کنم، می بینم که خیلی کار سختی است. خودم اولین چیزی که مدت ها تجربه اش کردم، این بود که آدم کنار عروسک باید حضور را درک کند! جدا از اینکه باید آشنایی با عروسک ها و فانتزی دنیای عروسک ها داشته باشید، به عنوان یک آدم باید در یک دنیای رئال با آن ها طوری برخورد کنید که نه خیلی زننده باشد نه خیلی بی مزه. فکر می کنم اولین خصیصه ای که یک بازیگر باید در کنار عروسک داشته باشد، ریتم فرق دارد. ارتباط با عروسک ها و نوع گفتن دیالوگ، صدا و چیز هایی که بازیگر خیلی باید به آن برسد. حرکت بدنی، حس و توانایی جسمی و حرکتی و میمیک و ... در ارتباط بازیگر و عروسک باهمدیگر فرق دارند. اگر بخواهم جزء به جزء بگویم، قبل از اینکه بخواهیم فیلمبرداری را آغاز کنیم، یک مدت طولانی تمرین داشتیم و شاد هستم که آن تمرین ها را انجام دادیم. صداپیشه ها و عروسک گردان ها برای رسیدن به نقش در این راستا یاریم کردند. بعد از گذشت چندوقت آنقدر با عروسک ها صمیمی شدم که خواب می دیدم با آن ها پارک می رفتم!

بین بازیگری و موسیقی کدام را انتخاب می کنید؟

واقعاً انتخاب بین موسیقی و بازیگری برایم نشدنی است. اگر بخواهم به قبل برگردم، بازیگری، فیلم سازی و آشنا شدن با این هنر برای من در زمان نوجوانی در کانون پرورش فکری رخ داد که حالا وارد آن شدم. ابتدا تئاتر کار کردم؛ نقد فیلم کردم تا بازیگری حرفه ای را تجربه کردم. در زمان نوجوانی خیلی با بازیگری عجین شدم و این چون قبل از موسیقی برایم رخ داد، درونم نهادینه شده و از آن لذت می برم و به خاطر علاقه قلبی ام، در دانشگاه رشته موسیقی را ادمه دادم و موسیقی هم بعد از بازیگری رخ داد. چون همزمان نبود احساس می کنم هر دو را به میزان ای که باید، دوست دارم.

فکر می کنم دو رشته و فعالیت را اگر باهم بخواهید یاد بگیرید، کار سختی است. اما اگر چیزی را قبلا یادگرفته باشید، برای یادگیری توانایی دوم، می توانید از تجربیات قبل و رشته دیگری هم بهره ببرید. الان برای من بازیگری و موسیقی به یک دوراهی رسیده و من از هرکدام ذره ای دارم و از هرکدام در دیگری استفاده می کنم. برای همین فکر نمی کنم که نسبت به هم جدا باشند. هنر برای من یک مفهوم کلی است که سعی می کنم با شعر، آهنگسازی، نوازندگی، بازیگری و خوانندگی درکش کنم. سعی می کنم با هنر زندگی کنم و فکر نمی کنم در ذات خیلی با هم فرق داشته باشند.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد شبکه کوچک را نسبت به بقیه کار هایی که بودید، بفرمایید و اینکه چه چیزی در فکر شما به عنوان یک خاطره از سریال شبکه کوچک می ماند؟

می توانم بگویم این کار برای من منحصر به فرد بوده و واقعا هم هست. شاید یکی از بزرگترین چیز هایی که من در این کار تجربه کردم گذشته از مسئله حرفه ای و کار، سعی کردم تجربه های مختلف را به دست بیاورم. هر روز با خودم کلنجار رفتم و سعی کردم بیشتر خود را محک بزنم و حتی یک جا هایی ریسک کردم. یک اتفاقی در این پروژه افتاد که نمی دانم بعداً هم تجربه اش می کنم یا نه؛ و آن همبستگی عجیب بین عوامل پشت صحنه، بازیگران، صداپیشه ها و عروسک گردان ها بود. با وجود اینکه تفاوت سنی زیادی بین ما بود (به هر حال بچه ها خیلی از من بزرگتر بودند و تجربه داشتند) وقتی در کنارشان قرار گرفتم توانستم از تجربه های آن ها استفاده کنم. هرجا سوالی داشتم به برترین شکل سعی می کردند به من شرح دهند و برای بهتر شدن کار به من یاری می کردند.

ماندگاری در بازیگری به چه عواملی بستگی دارد؟ شما می توانید در این حرفه ماندگاری را تجربه کنید؟

سوال سختی است؛ من همواره اعتقاد داشته ام که آدم باید به شدت کوشش کند یعنی باید همواره تا جایی که می تواند سعی کند خودش را در آن فضا و موقعیت قرار بدهد و برای آن کوشش کند. البته زمانی که عاشقانه یک هدف، کار و حرفه خود را دوست دارید، سعی می کنید به آن چیزی که می خواهید برسید. اصلاً برایتان مهم نیست بقیه چه می گویند؛ چرا که درون قلبتان آن عشق اتفاق می افتد. من احساس می کنم بزرگترین خصیصه ای که شاید سعی کند یک بازیگر یا یک فرد راه خودش را گم نکند، عشق و کوشش به آن کار است.