ویژگی های مشترک افراد باهوش و متفکر چیست؟ چه نشانه هایی از خود بروز می دهند؟ - آیان کتاب

او دائما در ابتدای صحبت هایش از عباراتی مانند من فکر می کنم و به نظر می رسد و حاکی از و نشان می دهد استفاده می نماید.

وقتی از او نظر می خواستند؛ مطمئن نشان نمی داد و مرتبا بازخورد می خواست و دنبال نظرات و پیشنهادات دیگران بود و از آن ها می خواست درباره اش صحبت نمایند.

برای درک اوضاع بد؛ او سریعا تغییر نظر و موضع می داد و از حقایق جدید، تصمیمات جدید، شرایط جدید، استراتژی های جدید و برنامه های جدید صحبت می نماید و مدام در حال تغییر تاکتیک ها و اصول نظری خود است.

در حالی که داشتم از او ناامید می شدم؛ با گذشت زمان فهمیدم که این رفتارها نشات گرفته از یک عقل خیره نماینده هستند. او فقط یک کتاب هوشمند نبود؛ بلکه یک آدم هوشمند بود. هوشمند به معنای واقعی کلمه، یک آدم بصیر و درخشان و بسیار باهوش درباره هر چیزی حتی ارتباط با مردم!

با گذشت زمان فهمیدم که این رفتارها نشانه یک عقل باهوش و یک آدم متفکر عظیم است.

یادگیرندگان مادام العمر

این شرایط به اثر Dunning-Kruger معروف است که نوعی تعصب شناختی است و توسط دو روان شناس اجتماعی به نام های دیوید دانینگ و جاستین کروگر توصیف شده است. در این اثر مردم معتقدند که باهوش تر و ماهرتر از آن چیزی که هستند؛ به نظر دیگران آمده و در نتیجه می خواهند دست کم گرفته شوند یا با توانایی پایین تری به نظر برسند.

افراد با توانایی بالا تمایل دارند این توانایی نسبی خود را پایین تر بیاورند و در عین حال تصور می نمایند وظایفی که برای آن ها آسان است؛ برای دیگران نیز آسان خواهد بود.

هرچه باهوش تر باشید؛ کمتر فکر می کنید که می دانید؛ چون شما واقعا می دانید واقعا چه چیزهای زیادی برای دانستن وجود دارد.

این خصلت یک عیب یا سندروم تحریک نماینده نیست؛ بلکه یک اعتقاد درونی است که علی رغم شواهدی که نشان می دهد بسیار می داند و باهوش و متفکر است؛ ولی خودش این طور فکر نمی نماید و اطلاعاتش را ناکافی می داند و سطح متوسطی در پیش می گیرد.

آدام گرنت؛ استاد مدرسه وارتون دانشگاه پنسیلوانیا و نویسنده کتاب های انگیزشی و خلاقیت، در کتاب Think Again می نویسد:

متفکران عظیم شک و تردید ندارند؛ چون این طور وانمود می نمایند. آن ها تردیدهای خود را حفظ می نمایند؛ چون می دانند همه ما نسبت به بعضی حقایق و دانستنی ها ناآگاه هستیم و خود را متعهد به دانستن بیشتر می نمایند. آن ها به میزان دانایی خود مباهات نمی نمایند و شاید تعجب کنید که چقدر کم می فهمند ولی در واقع آن ها پرسش های جدیدی مطرح می نمایند تا بیشتر بیاموزند؛ چون کوشش برای یادگیری هرگز پایانی ندارد. عادت این یادگیرندگام مادام العمر این است که تا می توانند از هر فردی که دیدار می نمایند؛ چیزی یاد بگیرند.

ویژگی مشترک همه افراد باهوش و متفکر

بنابراین، این پرسش ها و تردیدها به معنای نامطمئن یا بلاتکلیف بودن نیست؛ حتی اگر اغلب اوقات نظرش عوض گردد.

جف بزوس؛ مدیرعامل شرکت آمازون هم می گوید:

باهوش ترین افراد، دائما در حال تجدیدنظر در ادراک خود هستند و در مسئله ای که قبلا حل کردند؛ دوباره فکر نموده و تجدیدنظر می نمایند. آن ها ذهن و تفکر بازی برای دیدگاه های جدید، اطلاعات جدید، ایده های جدید، تضادها و چالش ها دارند.

از نظر بزوس اثبات اندیشه یک ویژگی مثبت نیست. خود او مرتبا اطرافیانش را ترغیب می نماید به جست وجوی داده های جدید، دیدگاه های جدید، تجزیه و تحلیل های جدید بروند. چرا؟

چون خردمندی در اطمینان و یقین نیست. خردمندی این است که بدانید اگرچه ممکن است خیلی چیزها را بدانید؛ اما باز هم موارد زیادی هست که هنوز نمی دانید.

خردمندی یعنی به جای کوشش برای اثبات درست بودن؛ کوشش برای کشف حقیقت است. خردمندی یعنی درک کنید که در اشتباه هستید و با کمال ادب عقب نشینی کنید.

متفکران عظیم از اشتباه نمی ترسند و به اشتباه خود اعتراف می نمایند. به راحتی می گویند پاسخ همه پرسش های عالم را نمی دانند و از گفتن عبارت هایی مانند من فکر می کنم به جای من می دانم ابایی ندارند.

همان طور که آدام گرنت هم می نویسد: غرور و مستبد بودن باعث کوری شدن نسبت به نقاط ضعف خودمان می گردد. فروتنی یک لنز بازتابنده است و به ما یاری می نماید تا واضح تر ببینیم. فروتنی با اعتماد به نفس یک لنز اصلاحی که یاری می نماید از نقاط ضعف عبور کنیم.

فروتنی ما را قادر می سازد این واقعیت را بپذیریم که از قبل چه چیزهایی را می دانیم و چه چیزهایی را نمی دانیم!

چیزی که ما نمی دانیم؛ همان چیزی است که دیگران می دانند.