انتقاد دوباره مجیدی از مددی؛ با این شرایط منتظر هستید تا تیم ببازد؟ - آیان کتاب

به گزارش خبرنگاران، فرهاد مجیدی با ارسال گزارشی از شرایط استقلال به طرفداران، از شرایط موجود به شدت انتقاد کرد و مدعی شد که اسپانسر آبی ها در این زمینه به آنها یاری ننموده است. فرهاد مجیدی سرمربی استقلال با ارسال گزارشی طولانی، شرایط روزهای گذشته این تیم را برای طرفداران آبی پوش توضیح داد. مجیدی در این گزارش به انتقاد از مدیران باشگاه و اسپانسر اقتصادی تیم پرداخت و اظهار داشت که آنها در مواقع احتیاج یاریی به باشگاه ننموده اند. مجیدی بعلاوه از تمایل برای مذاکرات دوباره با فرشید اسماعیلی اطلاع داد. او صحبت هایش را با تشکر از ریگی شروع کرد و مدعی شد در زمان احتیاج برای استخدام بازیکن خارجی، اسپانسر به استقلالی ها یاری اقتصادی ننموده است.

فرهاد مجیدی در کانال شخصی خود نوشت: ابتدا از مسعود ریگی بگویم که علاوه بر مسائل فنی، الگوی اخلاقی خوبی برای تیم ما بود. ناراحتم که ریگی از استقلال جدا شد اما خودم دو مرتبه و صالح مصطفوی هم چند بار با مسعود صحبت کردیم. حتی قرار شد برخی از طرفداران در خصوص مسعود به باشگاه یاری نمایند اما به هر حال تصمیم مسعود چیز دیگری بود و برای او آرزوی برترین ها را دارم.

محمد نادری: متاسفانه قرارداد محمد نادری طوری تنظیم شده بود که به راحتی می توانست از استقلال جدا گردد! برای حفظ او باشگاه باید خیلی زودتر از سرانجام فصل اقدام می کرد.

شیخ دیاباته و هروویه میلیچ: طبق صحبت هایی که با میلیچ و دیاباته داشتیم، آنها مدعی بودند که جمعا بیش از 800 هزار دلار از باشگاه طلب دارند. باتوجه به اعتراض ها و دعواهایی که میلیچ با باشگاه داشت و شرایطی که از دیاباته می دیدیم، امکان ادامه همکاری با آنها وجود نداشت.

فرشید اسماعیلی و ارسلان مطهری: درباره فرشید و ارسلان باید تاکید کنم که نام این دو بازیکن در فهرستی که مدتها قبل به باشگاه داده بودم، قرار داشت. البته در مقطعی از فصل جابجایی به دلایلی که احتیاجی به گفتنش نیست، تصمیم کادرفنی در این مورد تغییر نموده بود اما همین چند روز قبل مجددا از باشگاه خواستم و حتی نامه زدم که با این دو بازیکن تمدید نمایند. ارسلان به جمع ما اضافه شد و امیدوارم باشگاه هم کدورت ها را در این مقطع کنار بگذارد تا فرشید هم در اسرع وقت به تمرینات اضافه بگردد.

بازیکنانی که جذب نشدند: با یاری چند طرفدار بی ادعا کوشش کردیم تا سه بازیکن باکیفیت و مطرح داخلی را به تیم اضافه کنیم. یک فوروارد، یک وینگر و یک هافبک دفاعی. هر سه بازیکن با مبالغی بیش از 12 تا 13 میلیارد تومان به تیم صنعتی و تیم رقیب پیوستند!

لوسیانو پریرا: از مدتها قبل به باشگاه اعلام نموده بودم که شیمبا را می خواهم. ما با این بازیکن مذاکره کردیم و به توافق رسیدیم. قرار شد برای شیمبا قرارداد بفرستند اما آقای مددی گفت که باید با بخش حقوقی مشورت کند و در نهایت این قرارداد را نفرستادند و به جایش یک نامه پیشنهاد فرستادند که بی فایده بود. متاسفانه سرعت کارها در باشگاه پایین است و این اشکال در فصل جابجایی یک سم کشنده است. شیمبا آخرین بار به ما گفت که تاریخ دوز دوم واکسنش هنوز نرسیده و فعلا نمی تواند از برزیل خارج گردد. در چند روز گذشته هم خبری از شیمبا نداریم اما اگر برخی کارها سر وقت انجام می شد، شرایط بهتری داشتیم.

من در مصاحبه قبلی ام به خاطر جذب چند بازیکن از باشگاه تشکر کردم. برخی ها انتقاد کردند که چرا آن حرف ها را زدی. آن روز هم تاکید کردم که مثل گذشته اگر مسئله ای وجود داشته باشد، به طرفداران خواهم گفت. در این مدت ما در کادر فنی کارهایی انجام دادیم که وظیفه مان نبود اما باید انجام می شد تا کارها پیش برود. تصورم این بود که با اعتراض و دعوا چیزی تغییر نمی نماید و تیم متضرر می گردد. دولت هم که در حال تغییر بود و در این شرایط سخت راه دیگری وجود نداشت، در غیر این صورت همین چند بازیکن تازه هم جذب نمی شدند.

شرایط مدیریتی، اسپانسر، مسائل اقتصادی و سایر موارد: از شرایطی که گرفتارش هستیم، راضی نیستم. من نباید این روزها وقتم را بگذارم برای اینکه آقایان چه زمانی آنلاین می شوند! تازه وقتی آنلاین هم می شوند، جواب نمی دهند.

الان سه روز است که مدیران باشگاه را پیدا نمی کنم. نمی دانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که این قدر آقایان در آرامش هستند! مدیریت به من گفت که از اسپانسر دلجویی کنیم تا به یاری مان بیاید. طرفداران شاهد هستند که من درباره اسپانسر هم مثبت صحبت کردم اما نتیجه ای حاصل نشد. از همان روزی که مصاحبه کردم، قرار بوده که اسپانسر 10 میلیارد تومان پرداخت کند اما تا الان این کار انجام نشده. کاری می نمایند که آدم مجبور بگردد، شایعات را باور کند. به من می گویند که اسپانسر منتظر نشسته تا تیم نتیجه نگیرد. یا اینکه می گویند اسپانسر در حال مذاکره با مربیان داخلی است! فصل قبل هم در 12 بازی، 10 برد به دست آوردیم اما اسپانسر پاداشی به تیم نداد. آنها از زمانی که من آمدم فقط 10 درصد به بازیکنان پرداختی داشتند و این پرداختی آخر هم هیات مدیره باشگاه به وسیله همراه اول انجام داد، ولی دیگران به نام خود زدند.

خب با این شرایط آیا منتظر هستند تا تیم ببازد؟ اگر با من مشکل دارند، چرا واضح و شفاف نمی گویند؟ گناه طرفداران در این وسط چیست؟ بازیکنان تازه و تمدیدی روی حساب حرف من و قولی که به آنها دادم، بدون دریافت هیچ پیش پرداختی قراردادشان را امضا کردند. قرار بود در هفته ای که گذشت باشگاه به آنها پرداختی داشته باشد اما هیچ اقدامی انجام نشده و کاری کردند که شرمسار بازیکنان بشوم. باشگاه درباره ترانسفر پول فروش مهدی قایدی هم گفته است که هنوز پول نرسیده.

در این شرایط ما به جذب چند بازیکن خارجی احتیاج داشتیم. قرار بود شیمبا را جذب کنیم و هیات مدیره به من قول کتبی داده بود که حدود 800 هزار دلار از پول فروش قایدی را هزینه طلب های فصل گذشته و پیش پرداخت های فصل تازه می نماید و علاوه بر آن یک تا دو بازیکن خارجی تازه هم جذب می نماید.

ما با چند بازیکن با کیفیت خارجی در خطوط جلو مذاکره کردیم اما برای جذب آنها به پول احتیاج داشتیم و در مهمترین زمان یاری اقتصادی لازم از طرف باشگاه و اسپانسر انجام نشده است و فقط دو روز از مهلت ارسال نهایی فهرست برای بازی با الهلال به جای مانده و دیگر تقریبا فرصتی نداریم.

قرار بود تا قبل از رسیدن پول قایدی، با یاری 10 میلیاردی اسپانسر بازیکن خارجی بگیریم اما باشگاه می گوید هنوز این پول را از طرف اسپانسر دریافت ننموده است.

با این شرایط باید بدون بازیکن خارجی به مصاف الهلالی برویم که همه از کیفیت و مبلغ بازیکنان تازه آنها باخبر هستند. به هر حال بخش مهمی از جابجایی فصل استقلال به بعد از بازی با الهلال موکول می گردد و کاری کردند که راه دیگری نداشته باشیم.

ما باید 10 روز دیگر به مصاف الهلال برویم. آنها بازیکن چند میلیون دلاری خریدند اما ما اینجا پول تغذیه برای پذیرایی از تیم امیدمان جهت بازی محبت آمیز نداریم. پول تست کرونا هم نداریم. سرپرست تیم هم می گوید مگر قرار است از جیبش هزینه کند و باشگاه به او پول نداده است! هزینه اجاره زمین مناسب در تهران بالاست و باشگاه پول ندارد. زمین های پیشنهادی را هم دیدیم اما کیفیت لازم را نداشت و زمین انقلاب هم مناسب نیست و بازیکنان خیلی ناراضی هستند.

این گزارشی بود از شرایط بدی که گرفتارش هستیم. هر کاری که بگویید انجام دادم تا شرایط تغییر کند. اعتراض کردم. مصاحبه کردم، تعامل کردم. با دوستی و مهربانی پیش رفتم. با اقتدار و قاطعیت پیش رفتم اما هیچ فایده ای نداشته است. نمی دانم که دیگر چه باید بگویم. اینجا نه کسی می رود، نه کسی استعفا می دهد و نه کسی نگران است.