مس؛ ریزمغذی فراموش شده - آیان کتاب

مس؛ ریزمغذی فراموش شده

مس یکی از ریزمغذی های ضروری است که نه تنها برای سلامت انسان،بلکه گیاهان وحیوانات نقش مهمی دارد. انسان برای حفظ سلامت قلب و کبد، استحکام استخوان و تکامل مغزی خود به مس احتیاج دارد. گزارش های سازمان های بین المللی می گویند که حداقل 20 درصد مردم دنیا دچار کمبود مس هستند. مس در ساختمان گلبول های قرمز خون هم به کار رفته است و برای خون سازی ضروری است. جذب و استفاده بدن از آهن و ساخته شدن بسیاری از آنزیم ها در بدن به مس احتیاج دارد.

این آنزیم ها به نوبه خود در فراوری انرژی سلولی وتنطیم انتقال امواج عصبی، تشکیل لخته خون و انتقال اکسیژن نقش دارند. مس سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با عفونت ها و بعلاوه ترمیم بافت های آسیب دیده بدن تحریک می نماید. مس در مهارکردن رادیکال های آزاد اکسیژن که قادرند صدمات جدی به سلول ها بزنند، یاری می نماید، بنابراین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است. مس هم مانند سایر ریزمغذی ها در بدن ساخته نمی گردد و باید به وسیله رژیم غذایی تامین گردد.

برترین منابع غذایی مس شامل غذاهای دریایی، جگر، غلات کامل، مغزها، حبوبات، سیب زمینی، نخود، گوشت قرمز، قارچ، نارگیل، پاپایا و سیب است. چای، برنج و مرغ هم اندازه کمی مس دارند اما چون در مقادیر زیاد مصرف می شوند، اندازه قابل توجهی مس به بدن می رسانند. مقدار مس موجود در محصولات غذایی بستگی به مقدار مس خاک دارد و بنابراین در منطقه ها مختلف مقدار مس مواد غذایی فرق دارد. افرادی که از سوءجذب مزمن رنج می برند، حتی اگر غذاهای حاوی مس زیاد مصرف نمایند قادر به جذب اندازهکافی مس نیستند. این افراد باید زیر نظر پزشک از مکمل استفاده نمایند. غذاهای حاوی فیبر هم جذب مس را کاهش می دهند. مصرف زیاد ویتامین C، روی و آهن هم می تواند جذب مس را کاهش داده وموجب کمبود مس بشوند.

در صورتی که بدن با کمبود مس روبرو گردد، ابتدا از ذخایر کبدی خود استفاده می نماید و پس از اتمام ذخایر بدن، کمبود مس ایجاد می گردد که در صورت ادامه می تواند حتی به مرگ منجر بگردد.

به تازگی توجه سازمان دنیای بهداشت به مس معطوف شده است چون شواهد کمبود حاشیه ای مس گزارش شده است. حتی کمبود حاشیه ای مس سلامت انسان را به خطر می اندازد و با عوارضی مانند کاهش مقاومت نسبت به عفونت، مسائل باروری، ضعف عمومی وخستگی واختلال عملکرد مغزی همراه است. اندازهمورد احتیاج روزانه مس از 5/1 تا 3 میلی گرم اعلام شده است. زنان باردار وشیرده به اندازه بیشتری مس احتیاج دارند. مس در دوران جنینی برای رشد وتکامل جنین ضروری است. شیرخواران در سال اول زندگی مس مورد احتیاج وسایر ریزمغذی ها را از شیر مادر به دست می آورند. اندازه مس در شیرگاو کمتر است وقابلیت جذب کمتری هم دارد.

منبع:http://www.salamat.com

/ج